üslupla ilgili ufak bir hikaye

Geçenlerde bir büyüğümden ufak bir hikaye duymustum.
Güzel bir hikayeydi,kelimelerin gücünü daha iyi kavramıstım bu hikayeyi dinledikten sonra.
gelelim hikayeye;
zamanında iki adam varmıs.Bu adamların canı incil okurken sigara içmek istermis.Bu durum bir müddet devam ettikten sonra bunu bir arkadasına acıklamıslar ve ona "incil okurken sigara içebilirmiyiz" diye sormuslar.
aldıkları cevap onları tatmin etmemiş tabii
hikaye bu ya, bu adamlar en sonunda papanın huzuruna cıkmaya karar vermişler.
papa adamların sırayla huzuruna cıkmasını ve sormak istediklerini sormalarını istemiş.
ilk adam papanın huzuruna cıkmıs;
"kutsal papa hazretleri benim canım incil okurken sigara içmek istiyor demiş.
papa nın yanıtı ise
"sevgili evladım incil tanrının kitabıdır.Onu okurken sadece ona odaklanmalısın.Bu durumda sigara içmemelisin" olmus
ikinci adam papanın huzuruna cıkmıs ve;
"yüce papa hazretleri benim canım sigara icerken incil okumak istiyor sence ne yapmalıyım" demiş.
papa ise
sevgili evlat,incil tanrının kitabıdır ve tanrı onu sürekli okumamızı emretmiştir.incili istediğin zaman okuyabilirsin olmus.
Biz de bu hikaye de ki 2.adamın yaptığını uygulamalıyız.Eleştirmek cok güzel bir davranıştır ama bunu karşı tarafı kırmadan yapabilmek bir sanattır.